همبستگی ابراز وجود، بهزیستی روانشناختی و پرخاشگری با اضطراب اجتماعی

زمینه و هدف: تجربه اضطراب از سوی دانشجویان، اثرات منفی بر عملکرد آنها در دوران تحصیل دارد. در این راستا، در سالهای اخیر محققان و روانشناسان تلاش های فزاینده ای، در جهت فهم، اتیولوژی و اثرات گسترده اختلال اضطراب اجتماعی کرده اند. این پژوهش با هدف تعیین همبستگی ابراز وجود، بهزیستی روانشناختی و پرخاشگری با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز صورت گرفت.  روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی روی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز در سال تحصیلی 1393-1392 انجام شد. از این تعداد، 346 نفر با استفاده از برآورد جدول morgan و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ابراز وجود herzberg، بهزیستی روانشناختی ryff، پرخاشگری b‏uss  و  perryو اضطراب اجتماعی watson و friend استفاده شد. داده ها به کمک روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه بین اضطراب اجتماعی با ابراز وجود و بهزیستی روانشناختی، همبستگی منفی و معنی دار و با پرخاشگری، همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت (01/0p<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد پرخاشگری، بهزیستی روانشناختی و ابراز وجود؛ توان پیش بینی معنی دار اضطراب اجتماعی را دارند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان دریافت ابراز وجود و بهزیستی روانشناختی باعث کاهش اضطراب اجتماعی و پرخاشگری موجب افزایش اضطراب اجتماعی می شود. کلید واژه ها: ابراز وجود؛ روانشناسی؛ بهداشت؛ پرخاشگری؛ اضطراب.